บทที่ 2 ตอนที่ 2

ไลลา เฮนเดอร์สัน ลูกสาวบุญธรรมที่พวกเขารับมาอุปการะเลี้ยงดูตั้งแต่อายุแปดขวบ ไลลามีอายุอานามห่างจากชาร์ลีแปดปี แต่ถึงจะมีช่องว่างของช่วงอายุอยู่มาก แต่ทั้งสองคนกลับสนิทสนมกันจนผิดสังเกต

จนกระทั่งความลับที่ชาร์ลีกับไลลาซ่อนเอาไว้ถูกเปิดเผย ซึ่งแน่นอนว่านำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์ตระกูลอย่างมหาศาลเลยทีเดียว เพราะทั้งคู่ใช้นามสกุลเฮนเดอร์สัน

“ผมยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานกับท่านแม่”

ชาร์ลีปฏิเสธด้วยใบหน้าราบเรียบไร้ความรู้สึก แต่น้ำเสียงที่ดังเล็ดลอดออกมานั้นเต็มไปด้วยความหนักแน่นจริงจัง

“แต่ยังไงซะลูกก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงดีๆ สักคนหนึ่งในเร็วๆ นี้ชาร์ล”

“ผมยังไม่ได้รักใครครับ”

“นั่นเพราะลูกรักอยู่กับไลลา”

ชาร์ลีเลื่อนสายตามองหน้ามารดาก่อนจะสารภาพออกไปตามความเป็นจริง

ก็มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ในเมื่อท่านแม่กับท่านพ่อของเขาล่วงรู้ความสัมพันธ์ของเขากับไลลาเสียแล้ว

“ครับ ผมรักไลลา และไลลาก็คือผู้หญิงคนเดียวที่ผมอยากจะแต่งงานด้วย”

“ลูกก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ไลลาเป็นน้องบุญธรรมของลูก”

แคทเธอรีนสวนกลับลูกชาย น้ำเสียงของหล่อนเต็มไปด้วยความเป็นกังวล

“แต่เราไม่ใช่สายเลือดเดียวกันนี่ครับ”

“ถึงไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน แต่แม่รับไลลามาเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่ไลลาอายุแปดขวบ และที่สำคัญไลลาก็ใช้นามสกุลเฮนเดอร์สัน ซึ่งลูกก็รู้ดีนี่ว่าเราต้องรักษาเกียรติของนามสกุลนี้แค่ไหน”

“งั้นผมจะเปลี่ยนนามสกุล”

“ยังไงก็ไม่ได้ เรื่องนี้ไม่มีทางเป็นไปอย่างที่ลูกกับไลลาต้องการแน่นอน”

“ท่านแม่ครับ ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ผมรักไลลา ผมรักน้องครับ”

ชาร์ลีวิงวอนมารดา แต่ท่านกลับส่ายหน้าปฏิเสธ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังไร้การผ่อนปรนเช่นเดิม

“ลูกมีสองทางเลือกชาร์ล”

เขาสบประสานสายตากับมารดา ขณะรอฟังทางเลือกจากปากของท่านอย่างใจจดจ่อ

“ทางแรก... ลูกต้องแต่งงานกับผู้หญิงชื่อเสียงดีๆ คนหนึ่ง”

กรามแกร่งของชาร์ลีขบกันแน่น และก็ตั้งมั่นว่าเขาไม่มีทางเลือกนี้แน่

“ผมเลือกทางที่สองครับ”

แคทเธอรีนสบประสานสายตากับลูกชาย

“อย่าเพิ่งเลือก ก่อนที่จะได้ฟังมันจนจบสิ ชาร์ล”

ชายหนุ่มไหวไหล่กว้างผึ่งผายอย่างมั่นอกมั่นใจ “ที่ผมไม่คิดจะรอฟังทางเลือกที่สองของท่านแม่ ก็เพราะว่าผมไม่มีทางเลือกทางเลือกที่หนึ่งครับ” ดวงตาสีอำพันประกายวาววับ “ผมไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น”

แคทเธอรีนยิ้มบางๆ ออกมา ก่อนจะพูดทางเลือกที่สองออกมาจากปาก

“ทางเลือกที่สองก็คือ...”

ชาร์ลีสบประสานสายตากับมารดา และรอฟังอย่างตั้งใจ

“ไลลาจะเป็นฝ่ายแต่งงานออกไปเอง”

“ท่านแม่!”

คนที่นั่งตัวตรงอยู่บนโซฟาก่อนหน้านี้ ถลันตัวลุกพรวดขึ้นทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ

“ถ้าลูกเลือกทางที่สอง ไลลาก็จะต้องเป็นฝ่ายแต่งงานออกไปเอง”

สองมือข้างลำตัวกำยำของชาร์ลีกำแน่น กรามแกร่งบดกันจนแทบแหลกละเอียด เขามองมารดาอย่างตัดพ้อ

“ทำไมท่านแม่ถึงใจร้ายกับพวกเรานักครับ”

“ความรู้สึกระหว่างลูกกับไลลามันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง พี่น้องบุญธรรมรักกันไม่ได้ สิ่งที่ลูกทั้งสองคนทำกันอยู่มันผิดบาป หากล่วงรู้ออกไปยังภายนอก ก็มีแต่จะเสื่อมเสีย”

“แล้วถ้าผมไม่เลือกสักทาง และพาไลลาไปอยู่ที่อื่นล่ะครับ ท่านแม่จะอนุญาตไหมครับ”

แคทเธอรีนส่ายหน้าปฏิเสธ มองใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายที่ตอนนี้แดงก่ำเพราะกำลังทุกข์ทรมานอย่างเห็นใจ แต่หล่อนทำตามความต้องการของลูกชายไม่ได้จริงๆ

“ยังไงซะ ลูกกับไลลาก็รักกันไม่ได้”

“แต่ผมกับน้องนอนด้วยกันแล้วนะครับ”

“ลืมเรื่องนั้นซะ แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่”

“ผม...”

“ถ้าลูกยังขัดขืน และคิดจะแข็งข้อกับแม่ ไลลาจะเป็นคนที่เดือดร้อน”

เขารู้ดีว่ามารดาไม่ได้ขู่ แต่ท่านทำได้จริงอย่างที่พูด เขารู้จักนิสัยของท่านดี

แล้วนี่เขาจะทำยังไงดี...?

ไลลา... เขารักไลลา แล้วจะให้ยอมปล่อยมือจากหล่อนไปได้ยังไงกัน

“งั้นผมขอเวลาครับ”

“คนของท่านพ่อจะประกาศทางอินเทอร์เน็ต รวมถึงหนังสือพิมพ์ไปทั่วโลกเกี่ยวกับการเลือกคู่ของลูกในค่ำวันนี้ และอาทิตย์หน้าผู้หญิงที่สนใจก็จะเดินทางมาที่บ้านของเรา คนของแม่จะคัดเลือกผู้หญิงเหล่านั้นให้เหลือแค่สามสิบคน หลังจากนั้นแม่กับพ่อจะคัดให้เหลือแค่สิบคน เพื่อให้ลูกได้เลือกหนึ่งในสิบคนนั้นเป็นภรรยาของลูก...”

“ทำไมเร็วนักล่ะครับท่านแม่”

ชาร์ลีตกใจไม่น้อย เขารู้สึกมืดแปดด้านเหลือเกิน

“มันคือเวลาที่เหมาะสมแล้วล่ะชาร์ล เชื่อแม่เถอะ”

“นี่ผมปฏิเสธอะไรไม่ได้เลยอย่างนั้นใช่ไหมครับ”

“ถูกต้อง เพราะถ้าลูกทำอะไรลงไปโดยพลการ ไลลาจะได้รับผลกระทบทันที”

มารดาของเขาเอาไลลามาข่มขู่ และมันก็ได้ผลดีเยี่ยม เพราะเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะเป็นห่วงนางในดวงใจ

“ถ้าผมยอมแต่งงานกับผู้หญิงสักคนที่ท่านแม่พอใจ ท่านแม่สัญญากับผมได้ไหมครับว่าจะไม่แตะต้องไลลา เธอจะต้องอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไปอย่างมีความสุข”

“แม่ให้สัญญา...”

สองแม่ลูกสบประสานสายตากัน ก่อนที่แคทเธอรีนจะพูดออกมาอีกครั้ง

“แต่นั่นต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขของคำว่าพี่ชายและน้องสาวเท่านั้น เพราะถ้าแม่ระแคะระคายว่าลูกกับไลลายังไม่หยุดยุ่งเกี่ยวกันในเชิงชู้สาว ไลลาจะต้องออกไปจากที่นี่ด้วยการแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป