บทที่ 5 ตอนที่ 5

หลังจากมาถึงบ้าน สิ่งแรกที่หล่อนทำเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมาก็คือการขึ้นไปหาบิดาซึ่งท่านหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอนที่เต็มไปด้วยรูปถ่ายของมารดา

หล่อนเองก็เสียใจมากที่แม่มาด่วนจากไป แต่หล่อนก็รู้ดีว่าชีวิตต้องเดินต่อไป ไม่ใช่จมปลักอยู่กับอดีตที่ไม่มีวันหวนคืนกลับมาแบบบิดา

กลิ่นแอลกอฮอล์ยังคงคละคลุ้งในห้องนอนของบิดาเหมือนเดิม หล่อนพูดคุยกับท่าน พยายามที่จะถามไถ่ แต่ท่านทำแค่ละสายตาจากรูปของมารดาเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้นมามองหล่อน จากนั้นท่านก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับสารทุกข์สุกดิบของลูกสาวในไส้อีกเลย

หล่อนน้ำตาไหลอาบแก้ม แต่ก็พยายามที่จะเข้าใจบิดา ขาเรียวค่อยๆ หยัดขึ้นยืน บอกลาท่านเสียงสั่นเครือ ก่อนจะเดินหนีออกมา

หล่อนไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว... คงต้องปล่อยให้พ่อเป็นแบบนี้ต่อไป

หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง เมื่อก้าวออกมาจากห้องของบิดา สาวใช้ที่เป็นหนึ่งในสาวใช้อีกเพียงไม่กี่คนที่เหลืออยู่ภายในคฤหาสน์หลังงามแห่งนี้มาหยุดอยู่ข้างๆ

“มีอะไรกับฉันหรือเปล่าจ๊ะ”

“คุณเกสราให้มาเชิญคุณหนูไปค่ะ”

กลีบปากอิ่มสีแดงระเรื่อเม้มเป็นเส้นตรง ก่อนจะเอ่ยถามกลับออกไป

“ตอนนี้อาเกสอยู่ที่ไหนจ๊ะ”

“อยู่ระเบียงชั้นสองค่ะคุณหนู”

หล่อนฝืนยิ้มให้กับคู่สนทนา ก่อนจะก้าวเดินออกมาเงียบๆ ในใจก็อดที่จะคลางแคลงไม่ได้ เพราะร้อยวันพันปี เกสราไม่เคยสนใจไยดีอะไรหล่อนเลย แต่วันนี้กลับเรียกให้เข้าไปพบ

ช้องนางเดินมาหยุดที่ทางเชื่อมก่อนที่จะเข้าไปในบริเวณระเบียงไม้ที่ยื่นออกไปด้านนอกของตัวคฤหาสน์ หล่อนเห็นเกสรานั่งไถนิ้วกับโทรศัพท์มือถือรออยู่

“อาเกสเรียกหานางเหรอคะ”

เกสราเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์มือถือ และหันมามองหล่อน พร้อมกับส่งยิ้มให้

“มานั่งนี่สิ เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”

ช้องนางสงสัยไม่น้อย แต่ก็จำต้องเดินเข้าไปหา หย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ตัวตรงกันข้ามกับเกสรา

“อาเกสมีอะไรจะคุยกับนางเหรอคะ”

เกสราจ้องหน้าหล่อน กวาดสายตามองสำรวจอย่างพิจารณาในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“สอบไฟนอลเทอมสุดท้ายเสร็จแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ”

เกสราทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยถาม

“กันยาปีนี้เราก็จะอายุสิบเก้าแล้วใช่ไหม อาเข้าใจถูกหรือเปล่าช้องนาง”

“เอ่อ... ถูกค่ะ นางจะสิบเก้าเต็มเดือนกันยานี้ค่ะ” หล่อนตอบ และก็ยังสงสัยเหมือนเดิม

“อาเกส... มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมวันนี้ดูอาเกสถามนางแปลกๆ”

หล่อนเห็นเกสราจ้องมองมา ก่อนที่ริมฝีปากบางเฉียบจะขยับเขยื้อน เปล่งคำพูดออกมา

“เธอก็รู้สถานการณ์ของครอบครัวเราดีใช่ไหมช้องนาง”

“เอ่อ... นางทราบดีค่ะ”

“เงินจะจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าคนรับใช้ก็แทบจะไม่พอในแต่ละเดือน พ่อของเธอก็เอาแต่ดื่มเหล้า ไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเลย”

สิ่งที่เกสราพูดมันคือความเป็นจริงที่หล่อนจำต้องก้มหน้ายอมรับอย่างปฏิเสธไม่ได้

“ตอนนี้ทุกอย่างกำลังแย่ไปหมด ธุรกิจสุดท้ายของตระกูลเรากำลังจะเจ๊ง และถ้ามันล่มลงล่ะก็ ชื่อเสียงของตระกูลเราที่บรรพบุรุษอุตส่าห์รักษามาอย่างดีก็จะต้องย่อยยับ ตกเป็นขี้ปากของชาวบ้าน”

หล่อนรู้ดีว่าสิ่งที่เกสราพูดออกมานั้นมันไม่ได้เกินความจริงที่เป็นอยู่เลย

“แต่เราคงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะค่ะอาเกส เราคงต้องยอมรับ”

“ไม่ได้เด็ดขาด อาไม่มีทางยอมอับอายขายหน้านังผู้รากมากดีในวงสังคมหรอก”

“แล้วอาเกสจะทำยังไงล่ะคะ ในเมื่อเราไม่มีเงิน”

เกสรามองหล่อนอีกครั้ง สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความหวังเต็มเปี่ยม

“อาเจอทางออกแล้วล่ะ”

“ทางออกเหรอคะ” ช้องนางยอมรับว่าตัวเองก็อดที่จะดีใจและโล่งใจไม่ได้

“ถูกต้อง ทางออกที่จะทำให้เราทุกคนในตระกูลกินดีอยู่ดี และไม่ต้องลำบากอีก”

“อาเกสจะขายบ้านหลังนี้ และพาพวกเราย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ที่เล็กกว่าแต่อบอุ่นกว่าใช่ไหมคะ” หล่อนหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างที่เกสราวางแผนเอาไว้

“ไม่ใช่หรอก”

หล่อนเต็มไปด้วยความแปลกใจ จ้องหน้าน้องสาวคนเล็กของบิดานิ่ง

“ถ้าไม่ได้จะขายบ้านหลังนี้ แล้วอาเกสจะทำยังไงเหรอคะ”

เกสราระบายยิ้มออกมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดสองสามครั้ง และยื่นมาตรงหน้าหล่อน

ช้องนางมองใบหน้าของเกสราสลับกับหน้าจอโทรศัพท์มือถือตรงหน้าอย่างแปลกใจ

“อะไรเหรอคะอาเกส”

“ลองอ่านดูสิ”

หล่อนต้องก้มหน้าลงอ่านตัวอักษรที่ปรากฏอยู่ในหน้าข่าวดังจากต่างประเทศอย่างไม่มีทางเลือก

หล่อนอ่านไปจนจบก็เงยหน้าขึ้นมองเกสรา เพราะยังไม่เข้าใจความหมายของอาตัวเอง

“ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่คะอาเกส ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งลงประกาศเชิญชวนให้ผู้หญิงไปคัดเลือกเป็นเจ้าสาว”

“ก็นั่นแหละคือสิ่งที่น่าสนใจ”

“คะ?”

“นี่ช้องนาง ลองคิดดูสิ ผู้ชายคนนี้ร่ำรวยระดับแสนแสนล้านเลยนะ เป็นทายาทเจ้าของธนาคารชื่อดังก้องโลก ถ้าเกิดจับพลัดจับผลูแล้วเธอถูกเลือกเป็นเจ้าสาว พวกเราทุกคนในวัฒนาดิลกจะสบายกันไปทั้งชาติ”

“อาเกส...”

นี่หล่อนไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเกสราจะคิดเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้ออกมาได้

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เท่าที่อารู้ เธอยังไม่มีคนรักนี่”

“ค่ะ นางยังไม่มีแฟน แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะมาบังคับฝืนใจให้นางไปเป็นตัวเลือกของผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้นะคะ” หล่อนอดไม่ได้ที่จะตัดพ้อเกสรา

บทก่อนหน้า
บทถัดไป