บทที่ 76 เมื่อ...ครั้งหนึ่งของความรัก

ฉันยิ้มสมเพชกับตัวเอง “ไม่เป็นไรค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”

เมื่อพูดจบฉันตัดสินใจที่จะก้าวไปทันทีแต่ทว่าเขากลับเอื้อมมือรั้งมือฉันไว้ ความรู้สึกที่เขาสัมผัสกายฉันยังคงเหมือนเดิม วูบวาบร้อนไปทั่วและฉันคงจะไม่ปฏิเสธว่าอ่อนไหวสัมผัสนี้จากเขา

“ปล่อยค่ะ” ฉันสะบัดมือออกจากเขาก่อนจะรีบเดินจากไปทันทีโดยไม่คิดจะหันกล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ