บทที่ 37 บทที่ 37

“ตกลงใช่ไหม”

มือใหญ่ดึงสายเสื้อชุดเดรสและสายบราเซียร์ลงมาที่ลำแขนทั้งสองข้างของเธอลงไปกองไว้ที่เอวเล็ก ปทุมถันอวบอิ่มขาวสล้างตั้งตระหง่านปรากฏตรงหน้าเขา ดวงตาวาววามเป็นประกายจ้องมองอย่างชื่นชมและหลงใหล จนรดาดาวสะท้านไปทั้งร่าง

“อืมม์...สวยเหลือเกิน ชอบตรงนี้ของนิ่มจัง...ขอจูบนะนิ่มจ๋า คราวที่แล้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ