บทที่ 38 บทที่ 38

“อูยส์...เอเดนขา...นิ่ม...ซี้ดด...อ๊าซ์...อ๊าซ์”

รดาดาวหวีดร้องออกมาด้วยเสียงกระเส่าเซ็กซี่ ลิ้นของเขาช่างเหมือนสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำให้ร่างกายของเธอไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของสมอง และที่ร้ายกว่านั้นตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนคนกำลังหิวกระหายอย่างรุนแรง อยากให้เขาปรนเปรอให้มากกว่าและลึกซึ้งกว่าที่เขาทำอยู่ตอนนี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ