บทที่ 48 บทที่ 48

“เฮ้! มิสเตอร์แทลลีย์”

ทั้งคู่หันมามองคนเรียกซึ่งเป็นชายวัยประมาณสี่สิบต้นๆ ใส่ชุดสูทท่าทางเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเองแกมยโสนิดๆ สำหรับรดาดาวเขาคือคนแปลกหน้า แต่สำหรับเอเดนนั้นเขาจำไอ้หมอนี่ได้ดี เพราะเป็นคู่แข่งทางธุรกิจที่ฟัดกันมาตลอด และดูเหมือนช่วงหลังคู่แข่งของเขาจะเพลี่ยงพล้ำ ทำให้บริษัทในเค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ