บทที่ 57 บทที่ 57

“โอย...เอเดนขา” เสียงหวานครางดังลั่น รู้สึกถึงมังกรหนุ่มที่ครูดสีกับผนังเนื้อนวลอย่างจมลึกกว่าครั้งใดๆ

“เร็วขึ้นอีกนิดทูนหัว”

สามีของเธอกระซิบบอกเสียงกระเส่า และดูเหมือนรดาดาวจะเรียนรู้โดยสัญชาตญาณ สาวน้อยยกมือซ้ายเกาะเกี่ยวต้นคอเขาเอาไว้ มือขวาวางบนต้นขาแกร่ง เอนร่างที่อ่อนระทวยไปข้างหลังและเริ่ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ