บทที่ 78 บทที่ 78

“มองอะไร” คนป่วยถามยิ้มๆ น้ำเสียงอ่อนโยนผิดกับน้ำเสียงจริงจังที่พูดกับแฟรงค์เมื่อครู่อย่างลิบลับ

“มองคนป่วยที่ไม่รู้จักพักผ่อนน่ะสิคะ ยังสั่งงานนั่นนี่โน่นอยู่ตลอด”

“สมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือนสักนิด สั่งงานแค่นี้สบายมาก แต่ผมนอนอยู่แบบนี้เบื่อจะแย่แล้วนิ่ม เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน”

“เห็นหมอบอกว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ