บทที่ 49 บทที่ 24 บาดหมาง (100%)

“คุณ” กล่าวตามจริง เธอจำเขาได้เพียงชื่อบนนามบัตร ครั้นจะเอ่ยทักผู้อื่นด้วยชื่อจริงก็กระไรอยู่ สุดท้ายจึงแย้มยิ้มเจื่อน ๆ ส่งไป

ตรัยคุณไม่คิดมาก ยิ้มมองภรรยาของเพื่อนนั่งลำพังริมถนนตอนแดดเปรี้ยง เขาไม่คิดมากเลี้ยวรถเข้าชะลอจอดเรียกทันที

อย่างไรก็คนคุ้นเคย เห็นหน้า รู้จักกันพอสมควร ให้มองเมินไปก็รู้สึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ