บทที่ 51 บทที่ 25 ปล่อยมือ (100%)

“หนูอัยย์…”

อัยรินกลับยังคงแย้มยิ้ม มองทุกคนด้วยสายตาอ่อนโยนเช่นเดิม แต่คนถูกมองทั้งหมดกลับสลดหดหู่ในหัวใจ

“หนูขอบคุณทุก ๆ คนสำหรับช่วงเวลาที่ผ่าน ขอบคุณที่ดูแล เลี้ยงดู และให้ความรักกับเด็กกำพร้าคนนี้มาตลอด และหนูสัญญาว่าต่อให้หนูไปแล้ว หนูก็ยังคงเป็นหนูอัยย์ของทุก ๆ คน ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่ หนูสัญญา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ