บทที่ 358

มาราลุกขึ้นยืน ผมเปียของนางสะบัดราวกับแส้ขณะที่ฝ่ามือตบลงบนโต๊ะอีกครั้ง

“พอได้แล้ว” นางตวาด น้ำเสียงของนางดังก้องไปทั่วโถง เปี่ยมด้วยอำนาจบัญชา ดังกว่าเสียงแตกปะทุของฟืนในเตาผิง

สายตาของนางตวัดผ่านรอยยิ้มเยาะของริโอนา ผ่านดวงตาเบิกกว้างของเหล่าป้าๆ และไปหยุดนิ่งที่เคย์แลน จากนั้นจึงจับจ้องไปยังบันได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ