บทที่ 415

เคเลบตัวแข็งทื่อ

ชั่ววินาทีหนึ่ง เขาคิดว่าเอลิอัสกำลังเล่นละคร—เป็นนิสัยอะไรสักอย่างของพวกแวมไพร์ที่เกี่ยวกับฝุ่นหรือความชื้น แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าของอัศวินหนุ่มที่ซีดเผือดยิ่งกว่าปกติ ริมฝีปากไร้สีเลือด ดวงตาเลื่อนลอย—มันก็ไม่ใช่เรื่องตลกอีกต่อไป

“เฮ้—” เคเลบนั่งยองลง เขย่าไหล่ของอีกฝ่ายเบาๆ “เอลิอ...