บทที่ 431

เจเดนไม่ไหวติงเมื่อเหล่าผู้เยียวยาเคลื่อนย้ายร่างเขา

ผิวของเขาซีดเผือด ลมหายใจแผ่วเบาทว่าสม่ำเสมอ—เป็นความเงียบสงบชนิดที่ทำให้ทุกคนรอบข้างขยับตัวนุ่มนวลและเชื่องช้าลง ราวกับว่าเพียงเสียงที่ไม่ถูกต้องเพียงครั้งเดียวอาจสั่นคลอนให้เขาหลุดออกจากนิทราอันเปราะบางได้ ไอน้ำอวลล้อมรอบกายขณะที่เหล่าผู้ดูแลชำร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ