บทที่ 43 อย่าแตะต้องคนของข้า

“ท่าทางคงจะทำของหายล่ะสิ” ปากเรียวสีแดงระเรื่อบ่นพึมพำกับตัวเอง ดวงตาสีน้ำตาเข้มก็จ้องมองไปยัง หญิงสาวทั้งสองที่ก้มหน้าหาของบางอย่างอยู่ด้านหน้า ห่างออกไปหลายวา

“ไปกันเถอะเจ้าค่ะ อย่าสนใจเลย” ชุนเหยียนที่กลัวว่าหากหนิงเซียงหันมาเจอเข้าแล้วจะมีเรื่องกัน รีบบอกกับนายของตนพลางให้มือดันหลังของถงหลานเฟยใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ