บทที่ 45 ข้าคิดว่าข้าได้คำตอบแล้วล่ะ

“เช่นนั้นเสี่ยวถง...เจ้าคืนสร้อยข้อมือให้เจ้าของเสียเถิด ส่วนเส้นของเจ้าที่ทำหายไป ข้ามิได้โกรธเคืองอะไร และอย่าทำแบบนี้อีก” เมื่อได้ยินประโยคจากปากคนตัดสิน หญิงสาวที่ตั้งใจรอฟังถึงกับต้องหันไปจ้องมองคนพูด เพื่อรอฟังว่าเขาจะพูดต่อหรือไม่ แต่เปล่าเลยเขานิ่งไปเท่านั้น แล้วไหนเล่าโทษที่คนขี้ขโมยควรได้ร...