บทที่ 50 ด้วยความยินดี

ถงหลานเฟยเดินเลือกอยู่นาน กว่าชุนเหยียนจะเดินเข้ามาตามให้ไปดูตอนเถ้าแก่คิดเงิน

“ทั้งหมดนี่ข้าคิดสองตำลึงทองก็แล้วกัน ลดให้เห็นว่าท่านซื้อเยอะหรอกนะ” เถ้าแก่ร้านเครื่องเรือนว่าขึ้น ข้าวของที่ชุนเหยียนเลือกมานั้นวางกองอยู่ที่หน้าร้านจำนวนมาก คำนวณด้วยสายตาคนเป็นนายก็รู้ทันทีว่าลำพังพวกนางสองคนคงขนกลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ