บทที่ 63 ช่างเป็นสุนัขรับใช้ที่ซื่อสัตย์จริงๆ

“นี่เจ้าค่ะ” เด็กสาวยื่นเงินจำนวนหนึ่งคืนให้กับแม่นมชรา ชุนเหยียนนับจำนวนดูเพื่อตรวจสอบความถูกต้อง ก่อนจะยิ้มอย่างพอใจ เพราะเงินที่หยินเป่ยส่งมาให้นั้น ครบตามจำนวนที่ต้องการไม่มีขาดเกิน

“ถ้าเจ้าจ่ายเงินเองได้เมื่อไร คนแก่อย่างข้าก็จะได้พักเสียที” ชุนเหยียนว่าพลางหันไปจ่ายเงินให้กับแม่ค้าแป้ง ก่อนจะเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ