บทที่ 107 107

“ไม่ ๆ ข้าจะขึ้นเขาไปหานางด้วย ข้าทนรอเฉย ๆ ไม่ไหวหรอกอาเล่ย” หรงซานร้อนรนด้วยความยินดีจนวางตัวแทบไม่ถูก

“เช่นนั้นเรารีบไปกันเถิดท่านอ๋อง”

“ไปสิ ข้าสั่งให้พ่อบ้านเตรียมรถม้าไว้รอรับนางกลับมาแล้ว ข้าต้องเตรียมอะไรอีกไหมอาเล่ย”

“ไม่ต้องแล้วขอรับ” อาเล่ยนึกขันท่าทางร้อนรนผิดวิสัยของเจ้านาย

“เช่นนั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ