บทที่ 24 24

‘อีเด็กเหลือขอ! นึกว่านิสัยจะดี’ รนิดานึกด่าเด็กสาววัยใกล้เคียงกับเฟิ่งต้าชวี่ในใจแล้วเดินไปนั่งที่ รินน้ำชาใส่ถ้วยแล้วดื่มดับอารมณ์ จ้องไปยังเรือนร่างบอบบางน่าถนอม ที่กำลังฟ้อนรำอยู่ตรงกลางวงล้อมโดยที่ไม่ยอมมองใครอื่นอีกเหมือนเคย

การฟ้อนรำของหมินหมิ่นจบลงพร้อมกับเสียงปรบมือชื่นชมดังกึกก้อง และนางก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ