บทที่ 89 89

ได้ฟังเนื้อความตามที่จวงเล่ยเล่ามาจนจบ เกาอ๋องผู้ยิ่งใหญ่ก็แทบจะไร้แรงหยัดยืน

“ท่านอ๋อง” จวงเล่ยมองเห็นความหวาดวิตกของผู้เป็นนายก็ใจคอไม่ดี

“แล้วข้าจะสู้หน้านางได้อย่างไร”

“ข้าผิดไปแล้วท่านอ๋อง”

“ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอกจวงเล่ย ข้าเองที่ผิด.. ข้าคงทำตัวให้นางระแวงแคลงใจมาตลอด.. ข้าเองที่ผิด ไม่ใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ