บทที่ 47 บทที่ 47.

“จ้ะ ขับรถดีๆ ล่ะ อย่าซิ่ง” มุกรวีและเคียงภูพูดตามหลังร่างเล็กๆ ของอรอลินไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนเคียงภูจะหันมามองหน้ามุกรวีอย่างรอคอยคำตอบกับสิ่งที่เขาเคยพูดกับเธอไว้

“ได้เวลาตัดสินใจแล้วนะน้องมุกว่าจะเอาอย่างไร พี่ภูดูๆ แล้วทางนั้นเขาไม่ปล่อยน้องมุกแน่ๆ ขนาดว่าเด็กในท้องที่เขาสงสัยว่าใช่ลูกของเขาไหมเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ