บทที่ 104 104

ชายหนุ่มเดินมาหยุดตรงหน้าเด็กหญิง คุกเข่าลงแล้วยื่นนิ้วก้อยให้

“ขอโทษนะที่เมื่อกี้ลุงทำให้หนูตกใจ ยกโทษให้ลุงได้ไหมครับ”

นิสาเอียงคอ คิดพักหนึ่ง ก่อนจะยอมยื่นนิ้วข้างที่ไม่ได้โดนแม่จับไปเกี่ยวกับนิ้วเขา

“ค่ะ หนูยกโทษให้ก็ได้”

ชานัตยิ้มเศร้าๆ แต่วูบหนึ่งในใจกระตุก เมื่อได้สัมผัสนิ้วเล็กๆ นั่น เหม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ