บทที่ 25 25

“คุณไม่รู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหนกับการที่ต้องทนอยู่กับบางสิ่งที่ตัวเองหลงลืมไป แถมโดนคุณพิพากษาว่าเป็นคนเลวระยำทั้งๆที่ไม่รู้ตัวว่าไปทำผิดตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมอยากจำเรื่องราวตลอดสามเดือนที่ผ่านมาให้ได้เร็วที่สุด”

“เมื่อถึงเวลา คุณอาจจะจำได้เองนั่นแหละค่ะ อย่าฝืนเลย”

“ไปขอยาจากเจซี่ให้ผมหน่อยแมว” เขาบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ