บทที่ 45 45

“ทำไมคะ จะด่าว่าพัชเลว ทราม ต่ำช้ายังไงก็ด่าไปเถอะค่ะ แต่อะไรที่พัชต้องการ พัชก็ต้องได้” พูดจบก็เกี่ยวต้นคอชายหนุ่มลงมาแล้วเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบเขาอย่างไม่คิดอาย

กันติทัตเบิกตาโพลง ตัวแข็งทื่อ แต่วินาทีต่อมา เขาก็ได้สติ จึงผลักพัชราออกห่าง

“แต่ผมไม่ต้องการคุณ จำไว้พัช !”

พัชราอ้าปากค้าง หยดน้ำตาร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ