บทที่ 12 ตอนที่ 12

ดุ้นเนื้อของรอนน์แข็งแกร่งจนน่าอัศจรรย์ใจ ทุกจังหวะที่เขาสาดกระแทกตัวตนเข้ามา ช่างให้ความรู้สึกเสียวซ่านแตกต่างจากที่หล่อนเคยได้รับจากตะวันผู้เป็นสามี

“พอเถอะค่ะ”

รอนน์ทำท่าว่ายังไม่อิ่ม ดาหลาห้าม หากมือเรียวของหล่อนก็ลูบไล้อยู่กับแผงอกกว้าง เนื้อตัวของรอนน์มันเลื่อมไปด้วยสายเหงื่อ เขามีกลิ่นกายขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ