บทที่ 42 ตอนที่ 42

“ชบาจ๋า”

กระแสเสียงของเถ้าแก่หวังเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก สีหน้าและแววตาอัดแน่นไว้ด้วยความปรารถนา ร้องเรียกชบาพลางโผเข้าสวมกอดเอวของหล่อนจากทางด้านหลัง

“อุ๊ย เถ้าแก่…”

ชบาอุทานด้วยความตกใจที่รู้ว่าเป็นเขา

“ข้าคิดถึงเอ็งเหลือเกิน”

เถ้าแก่หวังตรงเข้าสวมกอดร่างรัดรึงจากทางด้านหลัง จมูกซุกซน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ