บทที่ 20 ตอนที่20

“โถ...คุณแม่ครับผมขอโทษแล้วนี่ไงครับแน่ะแอบร้องให้อีกแล้ว”  แผ่นดินที่ชะโงกตัวหันดูแม่ของตนที่นั่งหันข้างให้ก็เห็นได้ว่าแม่ของตนแอบมีน้ำตาไหลออกมา

“ต่อไปนี้ผมจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกแล้วครับ”  คนตัวโตเข้าไปกอดคนเป็นแม่เอาไว้หลวมๆ

“ให้มันจริงเถอะ”

ทั้งสองได้ปรับความเข้าใจตามประสาแม่ลูกและนั่งกอดกันอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ