บทที่ 44 บทที่ 44 หนูแสนรัก

“ไม่ต้องกลัวนะพราว” เอ่ยปลอบเมื่อเห็นอาการหวาดหวั่น และแววกังวลในดวงตาคู่สวย

“ไว้ใจผมนะครับ” พูดพร้อมกับดึงกางเกงผ้ายืดตัวสวยออกไปให้พ้นทาง ตามด้วยชั้นในสีหวาน ก่อนที่ร่างแข็งแกร่ง    จะเบียดเข้าไปหาร่างเปลือยเปล่าอวบอิ่มของเธอ พราวระวี      ไม่ขัดขืน มีแต่อาการเกร็งในช่วงแรก กล้าตะวันแสดงความรักกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ