บทที่ 201

ลอร่าปลดปล่อยอารมณ์ที่ท่วมท้นของเธอผ่านน้ําตาของเธอ

เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอซึ่งมักจะเฉยเมยจะหลั่งน้ําตาต่อหน้าวิลเลียม

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเริ่มร้องไห้เธอก็ไม่สามารถหยุดได้

ยิ่งเธอร้องไห้มากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งดังขึ้นเท่านั้น น้ําตาขนาดเท่าเมล็ดถั่วของเธอไหลอาบแก้ม ในทางกลับกันวิลเลียมยืนอยู่ตรงนั้...