บทที่ 65 บทที่ 65

ไม่เพียงแต่ขู่ หากสตีเวนยังกดปลายมีดลงลึกกว่าเดิม ทำให้เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายขึ้นมาบนใบหน้าของชญาดาเต็มไปหมด ทันใดนั้นเองตาก็เหลือบไปเห็นไฟสีส้มของหม้อน้ำร้อน ความคิดบางอย่างแล่นวาบเข้ามาในสมอง ขอเพียงเธอประวิงเวลาให้มันร้อนเท่านั้น เธอก็จะสามารถใช้มันได้

“ว่าไงล่ะพริ้ม ตอบสิ” สตีเวนขู่กรรโชก ไม่ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ