บทที่ 15 ไม่หย่า

แววตาของวัชรพลฉายแววประหลาดใจขึ้นมาวูบหนึ่ง ก่อนจะนิ่งเงียบไป

อาทิตย์เป็นเด็กไม่ค่อยพูดมาตั้งแต่เล็ก เขาเย็นชาและเงียบขรึมกับทุกคนในบ้าน แม้แต่ตอนที่อยู่กับเขาเองก็ยังพูดไม่มากนัก

แต่ตอนนี้ เขากลับมาขอร้องเขาเพื่อผู้หญิงคนนี้

“อย่าให้คุณแม่ไปได้ไหมครับ?”

มือเล็กๆ ของเด็กน้อยยังคงดึงชายเสื้อของวัชรพล...