บทที่ 4 ตอนที่4.อธิป
อธิปเข้ามาเซ็นเอกสารในบริษัท ก่อนออกไซต์งานเหมือนทุกวัน หลังจากเรียนจบเขากับภพธรก็ร่วมกันลงทุนเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ตามสายที่เรียนมา ตั้งแต่ภพธรไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ เขาก็รับผิดชอบงานทั้งหมด ตอนนี้ภพธรกลับมาแล้ว แต่งานที่เขาเคยรับผิดชอบก็ยังเหมือนเดิม แถมต้องทำเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เพราะภพธรไม่ได้ทำงานในส่วนของตัวเอง
หลังจากช่วยเพื่อนรักจัดการปัญหาทุกอย่าง ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ไปได้เปราะหนึ่ง ก็ยังมีเรื่องให้คิด เพราะเรื่องที่ฟ้องร้องกัน กลายเป็นคดีความไปแล้ว ถึงแม้จะมีหลักฐานว่าเรื่องทุจริตที่มันเกิดขึ้น มีคนวางแผนใส่ร้ายภพธร แต่ก็ใช่ว่ามันจะจบ เมื่อฝ่ายนั้นก็มีหลักฐานเด็ดมายืนยัน และที่สำคัญเป้าหมายที่ฝั่งโน้นจะเล่นงาน ไม่ใช่บริษัทแต่มันเป็นตัวภพธรต่างหาก ทั้งหมดทั้งมวลนี้มันก็มาจากความรัก เมื่อสมหวังก็ต้องมีผิดหวัง แต่ฝั่งที่ผิดหวัง เลือกที่จะเล่นเกม และทำลายล้างอีกฝั่งให้พังพินาศ เมื่อรู้ว่าจะไม่สมหวังก็ยังอยากจะรักอีก
ร่างสูงทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ก่อนจะใช้นิ้วกลางและนิ้วชี้ กดหนักๆลงบนหว่างคิ้ว เสียทั้งเพื่อนเสียทั้งงาน พักนี้เขาปวดหัวทุกวัน บางทีเส้นเลือดในสมองอาจจะแตกตายก่อนวัยอันควร เพราะความเครียดที่สะสมในสมอง มันเพิ่มขึ้นทุกวัน
"กาแฟไหมพี่"แอมยื่นหน้ามาถาม ก่อนจะหดคอ กลับ เมื่อเจ้าของห้องส่ายหัวเป็นคำตอบ ถ้าเขากินเข้าไปอีกแก้ว ก็จะเป็นแก้วที่ 4 ของวัน เอาให้ฉี่เป็นกาแฟกันไปเลย เพราะคิดอะไรไม่ออกก็พึ่งกาแฟ
มือหนาหยิบมือถือขึ้นมาต่อสาย โทรหาตัวปัญหาบางทีมันอาจจะโผล่หัวออกมาเลี้ยงเหล้าแทนกาแฟแก้วที่ 4 ก็ได้ ตัวปัญหารับโทรศัพท์ และพูดแต่คำว่าขอบใจ ถ้าเปลี่ยนคำว่าขอบใจเป็นเงิน ป่านนี้เขาคงมีเงินในบัญชีเป็นสิบๆล้าน เพราะตั้งแต่รู้จักกับภพธร เขาก็ได้ยินแต่คำว่าขอบใจ
"ไม่ต้องรอนะ บ่ายนี้ไม่กลับเข้ามา"บอกกับลูกน้องที่นั่งประจำโต๊ะ ก่อนจะเดินออกไป
"มึงว่าพักนี้พี่ธามเครียดไปไหม"มุ้ยเอ่ยขึ้น ตาเรียวเล็กมองตามหลังเจ้านายอย่างห่วงใย
"อืม...เป็นกูก็เครียด ไอ้ตี๋แม่งเลวจัด หักหลังพี่น้องได้"คิงพูดขึ้น เมื่อยังโมโหชาญชัยไม่หาย
"ความรักทำให้คนตาบอด"แอมพูด เมื่อมาหย่อนก้นลงบนโต๊ะทำงานเพื่อน
"เหมือนพี่ธามไงที่รักพี่เต้ยไม่ลืมหูลืมตา"คนที่ทิ้งงานบนโต๊ะพูดต่อ เมื่อได้นินทราแล้วก็มันปาก
"ไอ้เชี้ยแอม! อย่าพูดให้พี่ธามได้ยินเชียวนะ เดี๋ยวได้แดกแกลบแน่ๆ"คิงร้องเตือน เมื่อแอมเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด พวกเขาทุกคนต่างก็รู้ว่า อธิปรักภพธรแบบไหน เพราะไม่มีเพื่อนคนไหน ทำเพื่อเพื่อนได้ทุกอย่าง เหมือนที่อธิปทำให้ภพธร
"เรื่องของหัวใจ บางครั้งก็ไม่มีเหตุผล"ลูกน้องในออฟฟิศต่างก็สรุปเรื่องนี้ ไปในทางเดียวกัน ผู้ชายที่ครองตัวโสด แถมรักลูกเพื่อนเหมือนลูกตัวเอง อย่างอธิปก็มักจะโดนนินทราทุกวัน
ว่าเป็นพวกชอบไม้ป่าเดียวกัน
หลังจากลูกชายตัวน้อยสอบเสร็จ และได้เกรดเฉลี่ยที่อยู่ในเกณฑ์ได้ของรางวัล คุณแม่ก็ต้องทำตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ คือพาไปซื้อของเล่นชุดใหญ่และตบท้ายด้วยไอศกรีมถ้วยโปรด แทนรักเป็นเด็กเรียนเก่ง และเป็นนักกิจกรรมตัวยง ไม่ว่าจะมีการประกวดหรือแข่งขันอะไร ลูกของเธอก็จะได้เป็นตัวแทนเสมอ เธอรู้ว่าลูกได้สิ่งนี้มาจากใคร เพราะเมื่อตอนที่เธอเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง เขาคนนั้นก็เป็นพี่ว้าก นำรุ่นน้องทำกิจกรรมของคณะและมหาลัย
นอกจากนิสัยที่แทนรักเหมือนคนเป็นพ่อแล้ว หน้าตาและบุคลิกบางอย่าง ก็ถอดแบบออกมาด้วย โดยเฉพาะดวงตา
ที่เหมือนจนเป็นบล็อคเดียวกัน ทุกครั้งที่มองตาลูก เธอก็จะคิดถึงเขา
อภัสราตัดสินใจปกปิดเรื่องลูก เพราะคิดว่าไม่มีประโยชน์อะไร ผู้หญิงที่เป็นฝ่ายเสนอตัวให้ผู้ชาย จะมีหน้าไปเรียกร้องความรับผิดชอบจากเขาอีกหรือ หลังจากที่รู้ตัวว่าท้อง เธอก็ไม่มีโอกาสได้เจอกับเขาอีกเลย ถึงจะมีช่องทางให้ติดต่อ แต่เธอก็เลือกที่จะหยุด และรับผิดชอบผลที่เกิดจากความใจง่ายของตัวเอง
"ฝากแป๊บนะคะ เนยไปห้องน้ำก่อน"ฝากลูกกับพี่ชาย ถึงแม้อภิวัฒน์จะดูแลหลานเป็นอย่างดี แต่ความซนของเจ้าตัวเล็กนี่แหละที่เธอเป็นห่วงที่สุด เด็กวัยนี้นั่งติดเก้าอี้นานสุดเป็นเวลาเท่าไร เพราะเด็กคนนี้ 10 นาทีคือนานที่สุด
จังหวะที่ร่างบางเดินไปหลังร้าน ร่างสูงก็เปิดประตูเข้ามาพอดี อากาศร้อนขนาดนี้ ถ้าขืนกินเหล้าเข้าไปมีหวังตับแตกตายแน่ๆ ชานมไข่มุกกับไอศกรีมถ้วยโตๆ คือสิ่งที่ชายหนุ่มอยากได้มากที่สุด เขาติดชานมไข่มุกตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ว่ากินแล้วมันหวานอร่อย แต่ไม่คิดว่าจะติดงอมแงมขนาดนี้ วันไหนไม่ได้กินเหมือนขาดอะไรไป เจ้าสิ่งนี้เองที่ทำให้เขาถูกเพื่อนๆล้อว่า ไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ เขาเองก็เพิ่งรู้ว่าชานมไข่มุก เป็นเครื่องมือที่สาวๆเอามาวัดมาตรฐานความเป็นชาย แบบนี้ก็ได้เหรอ
