บทที่ 3 เพื่อนสนิท(จบ)

ภัทรทิราไม่สนใจอะไร นอกจากมองต้นไม้ข้างทาง อีกไม่นาน      ก็จะปิดเทอมภาคฤดูร้อน และปีนี้พวกเขาจะจบชั้น ม.3 เพื่อนบางคนต้องย้ายโรงเรียน บางคนไปเรียนสายอาชีพ บางคนไปเรียนต่อกรุงเทพฯ ที่แน่ ๆ ธาวินทร์คนหนึ่งแหละ ที่สอบติดเตรียมอุดมฯ และต้องย้ายไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ในขณะที่เผ่าเพชรก็สอบติดที่          สวนกุหลาบเช่นกัน แต่เผ่าเพชรยังไม่พูดถึงเรื่องนี้

“วิว! วิว! วิว!” สินธรตะโกนเรียกชื่อเด็กสาว แข่งกับเสียงของมอเตอร์ไซค์ แต่เมื่อเห็นภัทรทิราไม่ตอบ เด็กหนุ่มจึงดับเครื่อง ภัทรทิราตกใจเมื่ออยู่ ๆ รถก็ดับลง

“รถเป็นอะไรเหรอหมอก” ถามด้วยสีหน้ากังวล เพราะบริเวณนี้ค่อนข้างห่างบ้านคน และไม่มีตู้โทรศัพท์

“เปล่า เรียกไม่ขานเลยจอด มีเรื่องอยากถามหน่อย” สินธรตอบ พร้อมกับเปิดกระเป๋านักเรียน แล้วหยิบอะไรอย่างออกมา

“หมอก! หมอกสูบบุหรี่ด้วยเหรอ” ภัทรทิราถามด้วยความตกใจ สินธรยักไหล่ไม่สนใจ พร้อมกับหยิบบุหรี่ใส่ปากหน้าตาเฉย

“ลุงน่านรู้หรือเปล่าว่าหมอกสูบบุหรี่”

“พ่อจะรู้เพราะเธอนี่แหละ อย่าปากดีนะวิว ถ้าพ่อรู้วิวเจอดีแน่”

เด็กหนุ่มหันมาขู่ แล้วยืนสูบบุหรี่อย่างสบายอารมณ์

“เรื่องของหมอก วิวไม่ยุ่งหรอก หมอกจะถามอะไรก็ถามมาสิ”

ภัทรทิราเสียงเขียว เมื่อคนตรงหน้าหาว่าขี้ฟ้อง

“อ้อ... ลืมไป วิวยุ่งแต่เรื่องของไอ้เผ่า”

“เลิกแขวะกันสักที หมอกจะถามอะไรก็ถามมา วันนี้วิวมีการบ้าน”

“รีบจังนะ” เด็กหนุ่มตัดพ้อ ก่อนจะอัดควันบุหรี่เข้าปอดคำโต     ตาคู่คมยังมองคนตรงหน้านิ่ง ๆ

“จบ ม.3 วิวจะไปต่อที่ไหน” สินธรถาม พร้อมกับรอฟังคำตอบ ด้วยหัวใจที่เต้นผิดจังหวะ เพราะลุ้นกับคำตอบของหญิงสาว

“วิวยังไม่รู้ อาจจะต่อ ม.4 ที่เดิม เพราะผาจะขึ้น ม.1 วิวไม่อยากทิ้งน้อง” ภัทรทิราตอบเพื่อตัดความรำคาญ เพราะถ้าเธอไม่ตอบ       วันนี้คงถูกสินธรถ่วงเวลาจนมืดแน่ ๆ

“เหรอ ไม่ตามไอ้เผ่าไปกรุงเทพฯ เหรอ”

“ตกลงเผ่าไปเรียนต่อ ที่กรุงเทพฯ เหรอ!” ภัทรทิราถามกลับ     รัวเร็ว รู้สึกใจหายกับเรื่องที่ได้ยิน เผ่าเพชรไม่บอกเรื่องนี้กับเธอสักคำ

“ฮ่า ๆ ๆ ไหนว่าไม่ได้ชอบไอ้เผ่าไง” เด็กหนุ่มหัวเราะก่อนจะ     พ่นควันสีขาวออกจากปาก โยนบุหรี่ในมือลงพื้น แล้วใช้เท้าขยี้ซ้ำแรง ๆ

“วิวแค่ตกใจ เผ่าไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้วิวรู้”

“เลิกคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของไอ้เผ่าเถอะ วิวไม่ใช่แฟนมัน มันจะบอกทำไม!” สินธรตวาดลั่น ก่อนจะเดินมาคร่อมรถมอเตอร์ไซค์

“ไป!” เด็กหนุ่มขึ้นเสียง เพราะรู้สึกโมโหที่ภัทรทิราไม่ถามเขา    สักคำว่าจะเรียนต่อที่ไหน ในใจเธอมีแต่เผ่าเพชร ถึงแม้จะรู้ว่าเผ่าเพชรไม่ได้คิดอะไรกับเธอ แต่เขาก็ไม่ชอบใจที่เป็นแบบนี้

บทก่อนหน้า
บทถัดไป