บทที่ 63 โหยหา

“คุณ!” หญิงสาวตกใจ พยายามผละหนี แต่กลับถูก        แขนแกร่งกอดเอวคอดเอาไว้ สินธรมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร เธอเห็นเขาเดินเข้าไร่ไปกับลูกน้องขบวนใหญ่นี่

“ตกใจอะไรครับ”

“ปล่อย!” ภัทรทิราดิ้นหนี รู้สึกหมั่นไส้กับคำพูดที่แสนสุภาพของเขา เมื่อคืนเขายังขึ้นมึงขึ้นกูกับเธออยู่เลย

“มองตามรถขนาดนี้ ไม่ตามม...