บทที่ 16 บทที่15

บทที่15

“พอ พอได้แล้ว” เสียงของคนมีอายุที่พูดไปก็ไอไปดังขึ้น “ทะเลาะกันดังลั่นไม่อายบ่าวรับใช้หรืออย่างไร” เหล่าฮูหยินมองไปที่ลูกสะใภ้และหลานสะใภ้ตน สายตาตำหนิทั้งสองพอ ๆ กัน และก็ไม่วายส่งสายตาเหยียดหยามที่นางไม่เคยทำเลยก่อนหน้านี้ให้คนที่มาอยู่อาศัยอย

่างหลีซูเหยาด้วย

“ข้าได้ยินตั้งแต่ต้น เจ้า!...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ