บทที่ 69 บทที่ 1 ลมหายใจเดียวกัน

บทที่ 1 ลมหายใจเดียวกัน

เสียงพิณแว่วหวานดังแทรกสายลมยามเช้าขณะแสงแดดอ่อนลอดผ่านม่านไหมบางเบา ภายในเรือนนอนหลักกลางจวนเวินเวลานี้อบอวลไปด้วยกลิ่นดอกเหมยที่จัดวางไว้ในแจกันหยกอย่างประณีต

ไป๋อวิ๋นซูเอนกายอยู่บนตั่งไม้หอม มือเรียวบรรจงจัดดอกไม้ในกระถางเล็ก เสียงฝีเท้าหนักแน่นแผ่วเบาเดินเข้ามาจากด้านหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ