บทที่ 44 บทที่ 44

“เหรอคะ อืม...ถ้างั้นก็ได้ค่ะ ลองเล่นน้ำทะเลตอนกลางคืนสักครั้งก็ดีค่ะ”

ร่างสูงปล่อยร่างบางลงดวงตาคมกริบกวาดมองหาการ์ดส่วนตัว และพยักเพยิดส่งสัญญาณให้ถอยห่างไปไกลๆ เพราะกำลังจะเข้าสู่เวลาที่เป็นส่วนตัวของเขาและมธุรส การ์ดแสนรู้ใจเจ้านายก็หลบฉากหายไปจากมุมมืดทันควัน

ราฟาเอลพาหญิงสาวเดินล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ