บทที่ 23 ตอนที่ 23

จิรัชยาร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความปวดร้าว หล่อนก้มหน้าลงมองพื้นดินแทนการสบประสานสายตากับบุรุษใจร้าย หล่อนยอมตายเสียดีกว่าร้องขอความเมตตาจากเขา

“หยุดทำร้ายนางเถอะ”

“แต่...”

วีณาไม่เห็นด้วย

“เรารู้ว่าเจ้ากำลังจะพูดอะไร แต่ตอนนี้นางคือองค์สุลตาน่าของเรา ซึ่งก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นเจ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ