บทที่ 52 ตอนที่ 52

“โอ๋ๆ ไม่ร้องน่ะชามิล... มดกัดนิดเดียว”

จิรัชยาอุ้มลูกชายตัวน้อยในอ้อมแขนและลูบหลังแผ่วเบาเพื่อปลอบประโลม หลังจากลูกชายร้องไห้จ้าเพราะถูกฉีดวัคซีน

“น่าสงสารจังเลยหลานยาย” จันจิราแทบจะร้องไห้ตาม เมื่อเห็นหลานชายเจ็บ

“ฉันก็สงสารชามิลนะแม่ แต่ว่าจะไม่ฉีดวัคซีนก็ไม่ได้” จิรัชยาพูดขึ้นเสียงเศร้า

“แต่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ