บทที่ 20 จงปล่อยข้า

“บัดซบ... คิดว่าข้าจะเสียเวลาเล่นกับเจ้าเช่นนี้รึ”

ไห่หลิงกล่าวจบนางล้วงเข้าไปในอกเสื้อของตน ได้ผงพิษร้ายแรงออกมา และหมายจะสาดใส่หรันอันเจียว

ผงดังกล่างทำให้ผิวหนังเป็นแผลได้ หากเข้าตาก็ทำให้ตาบอด

“หน้าเจ้าก็อัปลักษณ์ก็ดี หากตาบอดอีก คงน่าสมเพชนัก” ไห่หลิงว่าแล้วก็หัวเราะเสียงแหลมสูง

ทว่าเป็นยาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ