บทที่ 21 กล้าหาญยิ่งกว่าบุรุษ
ทว่าการหาสุสานดังกล่าวไม่ได้ง่าย พวกเขาใช้เวลาหลังจากอาหารมื้อนั้นราว ๆ เกือบหนึ่งชั่วยาม กระทั่งอวิ๋นมู่หลันเริ่มปวดข้อเท้านางก็ยกมือขอนั่งพักและเมิ่งถูเข้ามานั่งใกล้ ๆ อาสาจะบีบนวดข้อเท้าให้นาง
“สตรีชาวบ้านคงไม่มีใครมือเท้าเรียวและผิวบอบบางเช่นเจ้า” เขาว่าและหมายจะช่วยกดข้อเท้าเพื่อช่วยคลายความปว...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ข้าตายแล้วหรือ
2. บทที่ 2 ส่งตัวไปเป็นคณิกา
3. บทที่ 3 ส่งตัวนางไปเป็นคณิกา (ต่อ)
4. บทที่ 4 น้ำหวานอันบริสุทธิ์
5. บทที่ 5 ทำสิ่งใดได้บ้าง
6. บทที่ 6 รับอาสา
7. บทที่ 7 ติดกับดัก
8. บทที่ 8 หนีไม่พ้น
9. บทที่ 9 ทวงบุญคุณ
10. บทที่ 10 ชมเชย 
11. บทที่ 11 ตัวโตเสียเปล่า
12. บทที่ 12 ผสานใจ
13. บทที่ 13 คุ้นเคย
14. บทที่ 14 จะทำสิ่งใด
15. บทที่ 15 บุปผาสวรรค์
16. บทที่ 16 ปิดตา
17. บทที่ 17 ชอบใจ
18. บทที่ 18 ชะตาชีวิต
19. บทที่ 19 ลาโง่
20. บทที่ 20 สุสานราคะ
21. บทที่ 21 กล้าหาญยิ่งกว่าบุรุษ
22. บทที่ 22 บุปผาทะเลเหนือ
23. บทที่ 23 แสนหวาน
24. บทที่ 24 ซ่านใจ
25. บทที่ 25 กำแพงวงกต
26. บทที่ 26 ไร้ทางเลือก
27. บทที่ 27 หลังม่านน้ำตก
28. บทที่ 28 สายลับ
29. บทที่ 29 ในกำมือข้า
30. บทที่ 30 อย่าวู่วาม
ย่อ
ขยาย
