บทที่ 22 บุปผาทะเลเหนือ
“พวกสุนัขต้าเหอยังอยู่ที่นี่ ฉะนั้นระวังให้มาก หากถูกจับตัวได้ รู้ใช่ไหมว่าต้องทำเยี่ยงไร” เมิ่งถูสั่งคนของเขา และผายมือบอกให้อวิ๋นมู่หลันเดินไปข้างในถ้ำดังกล่าว ซึ่งเขาก่อไฟให้ความอบอุ่น ทั้งยังมีเผือกมันเผาให้นางได้กิน ส่วนเสี่ยวเฮย ด้วยอายุเพียงสามเดือนเศษจึงอยู่ไม่นิ่งและมันยังเป็นนักล่าตัวฉกาจห...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ข้าตายแล้วหรือ
2. บทที่ 2 ส่งตัวไปเป็นคณิกา
3. บทที่ 3 ส่งตัวนางไปเป็นคณิกา (ต่อ)
4. บทที่ 4 น้ำหวานอันบริสุทธิ์
5. บทที่ 5 ทำสิ่งใดได้บ้าง
6. บทที่ 6 รับอาสา
7. บทที่ 7 ติดกับดัก
8. บทที่ 8 หนีไม่พ้น
9. บทที่ 9 ทวงบุญคุณ
10. บทที่ 10 ชมเชย 
11. บทที่ 11 ตัวโตเสียเปล่า
12. บทที่ 12 ผสานใจ
13. บทที่ 13 คุ้นเคย
14. บทที่ 14 จะทำสิ่งใด
15. บทที่ 15 บุปผาสวรรค์
16. บทที่ 16 ปิดตา
17. บทที่ 17 ชอบใจ
18. บทที่ 18 ชะตาชีวิต
19. บทที่ 19 ลาโง่
20. บทที่ 20 สุสานราคะ
21. บทที่ 21 กล้าหาญยิ่งกว่าบุรุษ
22. บทที่ 22 บุปผาทะเลเหนือ
23. บทที่ 23 แสนหวาน
24. บทที่ 24 ซ่านใจ
25. บทที่ 25 กำแพงวงกต
26. บทที่ 26 ไร้ทางเลือก
27. บทที่ 27 หลังม่านน้ำตก
28. บทที่ 28 สายลับ
29. บทที่ 29 ในกำมือข้า
30. บทที่ 30 อย่าวู่วาม
ย่อ
ขยาย
