บทที่ 27 หลังม่านน้ำตก
“บิดาเจ้าเล่า ปีนี้เห็นว่าชรามิน้อย หากต้องย้ายไปทางเหนือที่อากาศหนาวเย็น ไม่แน่เขาอาจไม่ได้กลับมาอีกเลย”
และเขากำลังข่มขู่นาง! ดังนั้นเมื่อคิดถึงคำพูดและการกระทำของกวนเฉินหลางนางจึงหัวหมุนไปหมด พี่ใหญ่ดูแลนางมาตั้งแต่เล็ก บิดาก็สั่งสอนนาง ทั้งให้ความรัก ไม่เคยทำร้ายจิตใจแม้แต่น้อย เช่นนี้นางจะเป็น...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 ข้าตายแล้วหรือ
2. บทที่ 2 ส่งตัวไปเป็นคณิกา
3. บทที่ 3 ส่งตัวนางไปเป็นคณิกา (ต่อ)
4. บทที่ 4 น้ำหวานอันบริสุทธิ์
5. บทที่ 5 ทำสิ่งใดได้บ้าง
6. บทที่ 6 รับอาสา
7. บทที่ 7 ติดกับดัก
8. บทที่ 8 หนีไม่พ้น
9. บทที่ 9 ทวงบุญคุณ
10. บทที่ 10 ชมเชย 

11. บทที่ 11 ตัวโตเสียเปล่า

12. บทที่ 12 ผสานใจ 

13. บทที่ 13 คุ้นเคย 

14. บทที่ 14 จะทำสิ่งใด 

15. บทที่ 15 บุปผาสวรรค์ 

16. บทที่ 16 ปิดตา 

17. บทที่ 17 ชอบใจ 

18. บทที่ 18 ชะตาชีวิต 

19. บทที่ 19 ลาโง่ 

20. บทที่ 20 สุสานราคะ 

21. บทที่ 21 กล้าหาญยิ่งกว่าบุรุษ 

22. บทที่ 22 บุปผาทะเลเหนือ

23. บทที่ 23 แสนหวาน 

24. บทที่ 24 ซ่านใจ 

25. บทที่ 25 กำแพงวงกต 

26. บทที่ 26 ไร้ทางเลือก 

27. บทที่ 27 หลังม่านน้ำตก 

28. บทที่ 28 สายลับ 

29. บทที่ 29 ในกำมือข้า 

30. บทที่ 30 อย่าวู่วาม


ย่อ

ขยาย