บทที่ 66 หวานสวาทนางยั่ว บทที่ 24

“แต่เวลาพูดคุณก็ไม่เคยกล้าสบตาผม มองผมชัด ๆ และตรง ๆ สิยู”

เขาจับไหล่บอบบางทั้งสองของเทียนกัลยาและจ้องหน้าหญิงสาว จ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตวาวใสที่กระทบแสงไฟและสายประกายระยับในนั้นราวกับมีบางอย่างวาบไหว เขาจ้องลึกเข้าไปเหมือนกับต้องการจะค้นหาอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในเบื้องลึกหากเขามองเข้าไปได้ทะลุป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ