บทที่ 37 หมดหน้าที่นางบำเรอ
“ไปไหนกันมาคะ นาเดียร์งอนแล้ว พ่อจ๋าแม่จ๋าไปไหนไม่ชวนลูกเลย” เด็กน้อยตัวขาวยืนกอดอก ปากติดจมูก งอนพ่อกับแม่ ยิ่งมองยิ่งน่าเอ็นดู
“ไม่ได้ชวนแต่ซื้อของมาไถ่โทษไม่รู้จะมีคนหายงอนไหมนะ” ติณห์ก็มตัวลงอุ้มลูกสาวขึ้นมาบนอก ก่อนจะยื่นถุงของฝากให้
“น่ารักทั้งนั้นเลย ของหนูคนเดียวเลยใช่ไหม หนูเอาไปอวดค...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 หัวใจที่แตกสลาย
2. บทที่ 2 วันแรก
3. บทที่ 3 หมด
4. บทที่ 4 ทวงบุญคุณ
5. บทที่ 5 เมีย
6. บทที่ 6 ตลอด
7. บทที่ 7 ตำแหน่งนางบำเรอ
8. บทที่ 8 คนดี
9. บทที่ 9 คืนแรกในบ้านหลังใหม่
10. บทที่ 10 เขิน
11. บทที่ 11 คืนแรกของการเสียสาว
12. บทที่ 12 คิดถึง
13. บทที่ 13 นางบำเรอในกรงทอง
14. บทที่ 14 สงสัย
15. บทที่ 15 น้ำตาที่ไร้ค่า
16. บทที่ 16 สัญญา
17. บทที่ 17 ผิดหรือที่แค้น
18. บทที่ 18 ไม่เหนื่อย
19. บทที่ 19 การเดินทางของความรู้สึก
20. บทที่ 20 สวนดอกไม้
21. บทที่ 21 รสรักบำบัดความเครียด
22. บทที่ 22 ไม่เหลือใคร
23. บทที่ 23 เผชิญหน้ากับปัญหา
24. บทที่ 24 กอด
25. บทที่ 25 คุณพ่อคุณแม่จำเป็น
26. บทที่ 26 อาย
27. บทที่ 27 โซ่น้อยคล้องใจ
28. บทที่ 28 ดื้อ
29. บทที่ 29 เธอคือส่วนเติมเต็ม
30. บทที่ 30 แก้ตัว
31. บทที่ 31 ลูกอิจฉา
32. บทที่ 32 ท้อง
33. บทที่ 33 อารมณ์ที่แปรปรวน
34. บทที่ 34 อุ้ม
35. บทที่ 35 คำนี้ที่ต้องการ
36. บทที่ 36 รัก
37. บทที่ 37 หมดหน้าที่นางบำเรอ
38. บทที่ 38 ขอโทษ
ย่อ
ขยาย
