บทที่ 67 Chapter 66 คุณมันร้ายหมอพุฒตาล2

“ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!” เสียงหัวเราะของชายหนุ่ม และเด็กน้อยมันช่างเป็นเสียงที่ประสานออกมาได้ไพเราะเหลือเกิน มือหนึ่งเตชินอุ้มลูก อีกมือคว้าไปจับที่ข้อมือเล็กเรียวให้เดินตาม มันเป็นภาพที่น่าจดจำของพ่อแม่ลูก หากใครเห็นทุกคนคงอิจฉา ในความพันผูกที่ไม่มีวันจะพรากจากกัน  “ที่ฉันยอมมาด้วยเห็นแก่เกี๊ยวน้ำหรอกนะ แล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ