บทที่ 29 29

“แต่ลูกก็ไม่เคยบอกแดดี๊เลยนะว่าอยากไป” เสียงที่แทรกเข้ามาทำให้ทั้งภิณไลย์ญาและโซอี้หันไปมองพร้อมกัน นิโคลัสก้าวเข้ามาและหยุดยืนข้าง ๆ เด็กหญิงที่เงยหน้ามองด้วยสีหน้าประหลาดใจก่อนที่เขาจะย่อตัวลงนั่งเพื่อพูดคุยในระดับความสูงที่เท่า ๆ กับหนูน้อย ชายหนุ่มลูบเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกายยามต้องแดดนุ่มลื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ