บทที่ 7 บทที่3.ผู้หญิงไม่มีราคา 2

“ผมขอตัวนะไท ถึงเวลาแล้ว”

ชายหนุ่มกระดกแก้วบรั่นดีครั้งสุดท้าย เขาเสือกแก้วว่างเปล่าวางไว้บนโต๊ะก่อนจะยืดตัวยืนเต็มความสูง

“ตามสบาย...ขอนั่งปล่อยอารมณ์อีกพัก ก็จะกลับล่ะ” ไทธัชโบกมือให้ เขาคลึงแก้วทรงสูง เมื่อกำลังใช้ความคิด เขาคงต้องหาทางคุยกับภรรยา ก่อนที่ชีวิตแต่งงานจะล่มสลาย เขาไม่ชอบการวุ่นวา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ