บทที่ 168

ในตอนนี้เอง ตานเอ๋อร์ก็ฉีกเสื้อออกมาพันข้อมือไว้ให้มู่หนิงเอ๋อร์ เพื่อห้ามไม่ให้เลือดไหลออกมา

ถ้าเป็นในยามปกติซือจ้านเหยียนคงจะอุ้มมู่หนิงเอ๋อร์ออกไปแล้ว แต่เขากลับยืนอยู่ตรงนั้นด้วยร่างกายแข็งทื่อ ฝีเท้าหนักอึ้ง เหมือนเดินไปไหนไม่ได้

ทันใดนั้น เสียงร้องไห้อย่างน่าอดสูของหยุนเอ๋อร์ก็ดังมาจากข้างในห้...