บทที่ 207

โชคดีที่มีซือจ้านเหยียนอยู่ด้วย ถึงเขาจะหมดสติไปแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นคน พอทำให้นางอุ่นใจอยู่บ้าง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดรถม้าก็มาหยุดตรงหน้าประตูทางเข้าจวน เมื่อเห็นทหารที่เฝ้าประตู นางก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

"ทหาร ท่านอ๋องได้รับบาดเจ็บ รีบประคองเขาเข้าไปที" รถม้าจอดสนิท หนิงอวิ้นห...